Қоғамда даңқ пен атақ көбіне сахнадағы өнер иелеріне немесе үлкен кәсіп иелеріне бұйыратын секілді. Бірақ күн сайын елдің тыныс-тіршілігін қамтамасыз етіп, өзінің үнсіз еңбегімен өмірді алға жылжытып отырған қарапайым адамдар бар. Олар – нағыз еңбек адамдары. Олардың қажырлы еңбегінсіз қала да, ауыл да, өндіріс те, білім беру де, медицина да бір күн де тыныш жұмыс істей алмас еді.
Еңбек адамының өмірі шуаққа толы бола бермейді. Таңғы салқынмен оянып, жұмыс орнына асығып бара жатқан жүргізуші де, қолына құралдарын алып цехқа кірген жұмысшы да, таңғы кезектегі дәрігер де – барлығы қоғамның тыныш тіршілігінің сақталуына үлес қосады. Олар үшін ең үлкен марапат – өз еңбегінің нәтижесін көру: құрылыстың бой көтеруі, балалардың білім алуы, адамдардың сауығуы.
Еңбек адамын ерекше ететін нәрсе – оның мінезі. Күнделікті тынымсыз жұмыс оған сабырлылықты, төзімділікті және қиындыққа қарсы тұруды үйретеді. Ол істің қадірін біледі, әр жетістікке тер төгіп жетудің бағасын түсінеді. Осындай адамдардың қатары көбейген сайын қоғам да берік, тұрақты әрі алға ұмтылған болмақ.
Қарапайым еңбектің қадірін білу – парыз
Кейде біз еңбек адамының жұмысын қалыпты нәрсе ретінде қабылдаймыз. Бірақ жарықтың жанып тұруынан бастап, көшенің тазалығына дейін, азық-түліктің дер кезінде жетуіне дейін – бәрі біреудің маңдай терінің жемісі. Оларды құрметтеу – тек сөзбен емес, еңбекті бағалай білумен өлшенеді.
Еңбек адамы – қазіргі өмірдің шынайы қаһарманы. Оның ерлігі көзге көрінбегенімен, қоғамның жүрегі дәл солардың еңбегімен соғып тұр. Сол себепті еңбек адамына деген құрмет ешқашан төмендемеуі тиіс. Еңбекті бағалаған ел ғана биік белестерді бағындырады.