Елбасының 2018 жылдың 13 маусымындағы Жарлығымен Ұлттық домбыра күні белгіленгені және оны шілденің алғашқы жексенбісінде бүкіл ел болып тойлағанымыз барша қазақ жұртына ерекше рухани серпіліс әкелгенінің куәсі болдық. Елдегі басқа ұлт өкілдері де ұлтымыздың киелі аспабы – домбыраның қадір-қасиетіне айрықша зер салып, оның ұлылығын сезінген шығар. Бұл мерекенің тағылымдық мәні тіпті жоғары болды. Ол, сөз жоқ, алдағы уақытта анық байқалатын болады.
Жуырда Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаевтың әлеуметтік желіде мектептерде домбыра үйрету үйірмелері болуын қолдағанын ата-аналар мен ұстаздар ризашылықпен қабылдады. Қазірдің өзінде Алматы қаласындағы қазақ мектептерінің бәрінде дерлік домбырашылар оркестрі, аз дегенде домбырашылар ансамблі бар. Еліміздің барлық мектебінде солай болса екен. Мерекемен бірге келген тағы бір табысымыз – күнделікті баспасөз бетінде күй өнері, күй табиғаты, тарихы туралы, күйшілер туралы, әртүрлі аңыз-әңгімелер, оның қазақ болмысындағы орны, т.б. танымдық маңызы өте зор қаншама мақалалар жарық көрді. Осындай бекзат өнерді тек бізге ғана бұйыртқан Аллаға рахмет. Тарихымыздың қилы-қилы иірімдерінде, ақынның сөзімен айтсақ, «мың өліп, мың тіріліп» жүргенде жоғалтып алмай, бүгінгі ұрпаққа жеткізген ата-бабамызға, ұлы өнердің қадір-қасиетін сыйлап, оның болашақ ұрпағымыздың рухани азығы, жан серігі болып, дүниежүзілік құндылықтар қатарынан ойып өз орнын алуына жол ашқан Елбасы Нұрсұлтан Назарбаевқа рахмет!
Ұлттық домбыра күні өте салысымен біздің жігіттер қазақ күйімен Голливуд төрінде өнер көрсетіп, жеңіске жетуіне қалай қуанбайсың! Осы Ұлы өнерді басқаларға таныта білсек қой. Басқа елдің тәжірибесіне зер салсақ артық болмас еді. Мәселен, Австрияның астанасы Вена қаласындағы филармонияның оркестріне 175 жыл болыпты. Бұл оркестрдің бір керемет дәстүрі бар. Әр жылдың бірінші қаңтарында «Әлемдік премьера» деген атпен арнайы концерт береді. Оны басқа елдер алдын-ала жасалған келісім арқылы өз үйінде отырып-ақ көреді. Біз Ресейдің «Культура» телеарнасы арқылы көреміз. 2010 жылы 72 елден 50 млн. адам оны тамашалаған. Соңғы жылдары 90 ел қабылдайды екен. Тіпті Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде де үзбей өткізіп отырыпты. Негізінде Штраустардың (әкесі, оның үш ұлы) шығармалары. Соңына қарай Иоганн Штраустың «Вена орманының ертегілері», «Көгілдір Дунай» вальстері орындалады да, әке-Штраустың маршымен аяқталады. Маршты бүкіл зал тік тұрып, қол соғып, тыңдайды екен. Дәстүр солай. Концерт барысында басқа залдан осы шығармаларға қойылған балеттен үзінді, елдің әдемі табиғатын ұшақтан түсіріп көрсетіп отырады. Бұл концертті бір рет көрген адам жыл бойы күтеді, немесе сол елді көруге барады екен. Осы үлгімен біз де қазақ күйін дүниеге танытсақ қой. Ол үшін Алматы және Нұр-Сұлтан қалаларында күй салтанатын көрсете алатын арнайы концерт залы болса. Мұнда жыл сайын Ұлттық домбыра күні арнайы концерт ұйымдастырып, оны бауырлас түркітілдес елдерге алдын-ала жасалған келісім арқылы көрсете бастасақ, оның аудиториясы, сөз жоқ, жылдан-жылға кеңи берер еді. Концерт ғимаратының бір залында күйші сазгерлердің галереясын жасап, олар туралы толық ақпарат беруге болады. Осы ғимаратта арнайы кітапхана ұйымдастырып, күй өнері мен күйшілер туралы әдебиетті жинастырсақ. Тіпті мұнда күй туралы лекторий ашып, өнертанушылар түсініктеме беріп тұрса ғой. Бұл елге келіп жатқан қонақтар, әсіресе өзіміздің жастар күй құдыретін түсінуі үшін, халқының ұлттық құндылығын бағалай білуі үшін керек-ақ.
Бұл ұсынысты ой бөлісу деп қабылдаңыздар.
Шәмша БЕРКІМБАЕВА,
Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері